عسل طبیعی

توضیحات

عَسَل یا اَنگَبین   

مایعی شیرین و گران‌رو است که توسط زنبورعسل و برخی حشرات دیگر نیز تولید می‌شود. زنبورها، عسل را از تراوش شکری گیاهان و گل‌ها (شهد گل‌ها) یا تراوش‌های برخی دیگر (مانند عسلک) از راه بالاآوری، فعالیت آنزیمی و بخار آب فرآوری می‌کنند. زنبورها عسل را در ساختارهایی از جنس موم به نام کندو اندوخته می‌کنند. عسل از کلونی‌های زنبورهای عسل وحشی یا از کندوهای زنبورهای پرورشی گردآوری می‌شود، که به این کار زنبورداری گفته می‌شود.
عسل، شیرینی خود را از مونوساکاریدها، فروکتوز و گلوکز به‌دست می‌آورد و شیرینی نسبی آن در حد ساکارز است.
اکثر میکروارگانیسم‌ها نمی‌توانند در عسل رشد کنند و به همین دلیل عسل بسته‌بندی شده حتی پس از هزاران سال فاسد نمی‌شود.

ویژگی‌ها

برای تولید فقط ۱ کیلوگرم عسل طبیعی به بیش از ۱ میلیون گل و بیش از ۴۰ هزاربار پرواز زنبورها نیاز است. هر زنبور در هر بار پرواز نزدیک به ۴۰ میلی‌گرم نکتار با خود حمل می‌کند.
ویژگی مهم عسل آن است که در طولانی مدت فاسد نمی‌شود. برای نگهداری بعضی مواد به دور از فساد هم از آن استفاده می‌شود مثلاً شاه‌توت را با آن مخلوط می‌کنند و هر چند روز یک بار آن را وارونه می‌کنند تا عسل به همه جای آن برسد و بدین طریق شاه‌توت تا یک سال فاسد نمی‌شود. دیگر آنکه این ماده فقط در صورتی ارزش غذایی خود را از دست می‌دهد که بیش از ۶۰ درجه حرارت ببیند.
عسل تنها ماده غذایی طبیعی است که فاسد نمی‌شود.
وزن مخصوص عسل در دمای ۲۰ درجه سلسیوس حدود ۱٫۴ – ۱٫۴۲ و PH متوسط آن در حدود ۳٬۹ است اما می‌تواند در بازهٔ ۳٬۴ تا ۶٬۱ متغیر باشد[۲۰]؛ بنابراین با وجود این که عسل یک ماده اسیدی است، ولی به علت شیرینی خاص، حالت اسیدی آن محسوس نیست.

روش تشخیص عسل طبیعی

در ایران این تصور غلط وجود دارد که اگر عسلی رس ببندد یا به اصلاح شکرک بزند، تقلبی است در حالی که علت شکرک زدن عسل به دلیل وجود گلوکز (یکی از قندهای موجود در عسل) در آن است؛ از آن‌جایی که عسل چه طبیعی باشد، چه تغذیه‌ای و چه تقلبی این قند را در ساختار خود دارد، پس امکان شکرک زدن برای هر عسلی ممکن است رخ دهد و بنابراین شکرک زدن عسل نمی‌تواند معیار خوبی برای تشخیص طبیعی یا تقلبی بودن عسل باشد.

هم‌چنین عده‌ای تصور می‌کنند می‌توان از روی رنگ، غلظت یا عطر و طعم عسل، نوع عسل را تشخیص داد در حالی که این‌ها معیارهای خوبی برای شناسایی عسل خوب نیستند. حتی عسل‌های طبیعی با توجه به اینکه در چه مکانی تولید شده باشند یا برای تولید آن‌ها زنبور از چه گل‌ها و گیاهانی تغذیه کرده باشد، ممکن است غلظت، عطر و طعم و رنگ متفاوتی داشته باشند.

بنابراین عسل را نمی‌توان از روش‌های معمول و متداول به درستی کیفیت‌سنجی کرد. بهترین راه و در واقع تنها راه تشخیص عسل طبیعی از تقلبی، آزمایش عسل در آزمایشگاه است. در آزمایش عسل فاکتورهایی مثل ساکارز، پرولین، دیاستاز و HMF عسل بررسی می‌شوند. با بررسی این فاکتورها و مقایسه آن‌ها با مقادیر استاندارد عسل طبیعی، می‌توان خوب یا بد بودن عسل را تشخیص داد.